ΤΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Σοβαρή επίδραση στην πορεία  των ελληνοτουρκικών σχέσεων και στο Κυπριακό αναμένεται να ασκήσουν οι αποφάσεις, που ελήφθησαν στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαικής Ενωσης στις Βρυξέλλες. Πιστεύουμε δε, ότι η Σύνοδος αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει ιδιαίτερα τη νέα τουρκική πολιτική σκηνή, που θα διαμορφωθεί μετά τις εκλογές της προσεχούς Κυριακής.
Η Αγκυρα πήρε το μήνυμα, ότι δεν μπορεί να εμποδίζει επ’ αόριστον τη λύση του Κυπριακού προβλήματος και ακόμη, ότι πρέπει να προχωρήσει με πιο γοργούς ρυθμούς σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να πάρει τον προσεχή Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη το "εισιτήριο" των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαική Κοινότητα.
Στο Κείμενο Συμπερασμάτων για τη Διεύρυνση καθίσταται σαφές, ότι η Κύπρος, είτε ενιαία – αν λυθεί στο μεταξύ το πρόβλημα-  είτε ως Κυπριακή Δημοκρατία, θα ενταχθεί στην Ενωση το 2004. Απομένει η απόφαση αυτή να επικυρωθεί και τυπικά από τους "15" το Δεκέμβριο.
Στο διάστημα αυτό, τόσο η Τουρκία, όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες, που ενδιαφέρονται διακαώς για την προσέγγιση της γείτονος προς την Ενωση μπορούν να πάρουν τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, προκειμένου να υπάρξει λύση στην Κύπρο. Στην αντίθετη περίπτωση και παρά τις όποιες κοινοτικές ενισχύσεις, το καθυστερημένο βόρειο τμήμα του νησιού θα εξαιρείται από τα οφέλη, που θα απολαμβάνει το νότιο τμήμα και θα αποτελεί ένα άχρηστο βαρίδι στα πόδια της ήδη χειμαζόμενης τουρκικής οικονομίας.
Αν η Αγκυρα επιθυμεί για δικούς της γεωστρατηγικούς λόγους να κρατήσει το ψευδοκράτος Ντενκτάς υπό τη σημερινή του μορφή, είτε υπό ένα καθεστώς τύποις ενιαίο με το νότιο τμήμα, αλλά στην ουσία διχοτομήμενο, τότε θα πρέπει να αναλάβει και το κόστος της επιλογής της. Στο διάστημα, που ακολουθεί έχει στα χέρια της το κλειδί του Κυπριακού.

Είναι άγνωστο, αν και πότε η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ θα υποβάλλει το θρυλούμενο σχέδιο επίλυσης. Εως τώρα, η εντύπωση, που υπήρχε, ήταν ότι αυτό θα κατατεθεί αμέσως μετά τις τουρκικές εκλογές. Αυτό, όμως, δεν επιβεβαιώνεται από όλες τις πλευρές. Και όπως πληροφορούμαστε, δεν είναι απολύτως καθαρό, ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα βασίζεται στις έως σήμερα αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ και ότι θα προκρίνει μία γνήσια ομοσπονδιακή λύση. Πιθανόν αυτές οι πληροφορίες να οδήγησαν προσφάτως τον πρόεδρο Κληρίδη να δηλώσει την αντίθεσή του σε φόρμουλες, που συνιστούν υποχώρηση από τις θέσεις υπεράσπισης των συμφερόντων του ελληνισμού στο νησί. Και πιθανόν το ίδιο ακριβώς πράγμα να δίνει μία καλή ερμηνεία στο γεγονός της έναρξης νέου κύκλου διπλωματικών επαφών στο τρίγωνο Αθήνα- Λευκωσία- Αγκυρα κυρίως από Αμερικανούς και Βρετανούς αξιωματούχους. Θεωρείται δε ως μία καλή κίνηση εκ μέρους της δικής μας πλευράς η απόφαση αναβολής  όλων των στρατιωτικών ασκήσεων στη Μεγαλόνησο και η αντίστοιχη δέσμευση των Τούρκων, ότι θα πράξουν το ίδιο. Η εξέλιξη αυτή θα είναι ενισχυτική του κλίματος εμπιστοσύνης και στρατιωτικής χαλάρωσης, που είναι απαραίτητο για τις περαιτέρω διαβουλεύσεις, αλλά θα αφαιρέσει και επιχειρήματα "ιεράκων", που θεωρούν την ένταση ως διευκολυντικό μέσο επιβεβαίωσης των επιχειρημάτων τους.
Μετά τη σίγουρη πλέον ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ενωση, η ελληνική και ελληνοκυπριακή διπλωματία έχουν το πάνω χέρι στο Κυπριακό. Γιατί άραγε θα πρέπει να βιαζόμαστε να δοθεί μία λύση «στο πόδι» και κυρίως μία λύση που θα αγνοεί βασικές αποφάσεις του διεθνούς Οργανισμού; Αυτοί, που ενδιαφέρονται για το μέλλον της Τουρκίας και επείγονται να την εντάξουν στα δικά τους παιχνίδια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Υπερκαυκασίας, ας πάρουν και τις σχετικές πρωτοβουλίες.