Μια Ελληνίδα δημόσιος υπάλληλος,, εκπρόσωπος της χώρας μας ως πέρυσι, στο Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατηγορείται για οικονομικές ατασθαλίες.

(Η ελληνική εκπομπή της Ντώυτσε Βέλλε, μετέδωσε και το όνομα της υπαλλήλου, το οποίο κρίναμε σκόπιμο να μην αναφέρουμε). Όχι τόσο επειδή τα παραπτώματα στα οποία υπέπεσε, στην χώρα μας θα χαρακτηρίζονταν παρονυχίδα, αλλά για δεοντολογικούς λόγους. Το ζήτημα αποτελεί μείζον θέμα για τους εργαζ.όμενους στην ΕΕ μια και εκπροσωπουν τη χώρα που τους εμπιστεύεται κοινοτική θέση. Επισημαίνεται ακόμα πως στην ΕΕ αποτελούν παραπτώματα που εκθέτουν την υπάλληλο, όσο και τη χώρα της εκείνα τα "μικρά και ανούσςια ρουσφέτια με τα οποία έχόυν γαλουχηθεί γενεές δημοσίων υπαλλήλων.

Η αποστολή του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι να ελέγχει με ανεξάρτητο τρόπο την είσπραξη και ανάλωση των κεφαλαίων της ΕΕ και μέσω του ελέγχου να αξιολογεί τον τρόπο, με τον οποίο τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εκπληρώνουν αυτό το έργο και κατά πόσο η διαχείρισή τους έχει γίνει αποτελεσματικά.  Το Συνέδριο αποτελείται από έναν πρόεδρο και 14 μέλη που σύμφωνα με τον κώδικα διοικητικής συμπεριφοράς θα πρέπει να τηρούν απαρέγκλιτους κανόνες εντιμότητας και ακεραιότητας. Συγκεκριμένα, όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά στον κώδικα, η νομιμότητα, η αμεροληψία, η αποτελεσματικότητα, η επαγγελματική εχεμύθεια και η διαφάνεια είναι οι αξίες που θα πρέπει να κυριαρχούν κατά την άσκηση των καθηκόντων του προσωπικού του Συνεδρίου. Τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι πάντα έτσι.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης  OLAF ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες και ολοκλήρωσε πριν από μια εβδομάδα τις έρευνές της για την εν λόγω υπάλληλο, μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου από το 1996 έως τον Δεκέμβριο του 2001 και η οποία κατηγορείται για διαφθορά και οικονομικές ατασθαλίες. Τα στοιχεία για τη διεξαγωγή των ερευνών παρέδωσε στην OLAF ο Βέλγος ευρωβουλευτής του Kόμματος των Πρασίνων Bart Staes . Σε συνέντευξη στην ελληνική εκπομπή της Ντόϊτσε Βέλε ο ευρωβουλευτής ανέφερε πως ήρθαν στα χέρια τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία:

«Στα τέλη του περασμένου έτους ήρθαν σε επαφή μαζί μου αρκετοί υπάλληλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Λουξεμβούργο αναφέροντας μου πολλές δυσάρεστες ιστορίες για τη συμπεριφορά της, ιστορίες που έχουν σχέση με νεποτισμό και πελατειακές σχέσεις, τοποθέτησε για παράδειγμα έναν ανιψιό της στο γραφείο της. Υπάρχουν καταγγελίες για κακοδιαχείριση χρημάτων, ο επικεφαλής του γραφείου της πήρε άδεια, την οποία δεν εδικαιούτο και φυσικά την πληρώθηκε με ένα ποσό που ξεπερνά τα 10.000 Ευρώ. Υπάρχει ένας λεπτομερής κατάλογος των ατασθαλιών».

Ο  Staes συναντήθηκε με τους υπαλλήλους, συγκέντρωσε τις πληροφορίες και έγγραφες καταθέσεις και αποφάσισε τον Φεβρουάριο, αντί να αποκαλύψει  την υπόθεση στον τύπο δυσχεραίνοντας έτσι τις μετέπειτα έρευνες, να την καταγγείλει στα αρμόδια κοινοτικά όργανα, στην OLAF δηλαδή, παραδίδοντας όλα τα διαθέσιμα στοιχεία στον διεθυντή της υπηρεσίας Franz-Hermann Brüner. Ενημέρωσε επίσης την κ. Diemut Τheato, πρόεδρο της επιτροπής προϋπολογισμού του Ευρωκοινοβουλίου, και τους υπόλοιπους συναδέλφους του στην αρμόδια επιτροπή του ΕΚ. Μετά από όλα αυτά ξεκίνησαν οι έρευνες. Στο τέλος του προηγούμενου μήνα παρουσιάστηκε η ετήσια έκθεση πεπραγμένων του Συνεδρίου όπου

«γίνεται αναφορά στην υπόθεση της εν λόγω κυρίας, συνεχίζει ο Staes. Αναφέρεται ότι ευρωβουλευτές και μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου έδωσαν πληροφορίες στην OLAF σχετικά με έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο του Συνεδρίου, χωρίς να αναφέρουν το όνομα και χωρίς πολλές λεπτομέρειες».

Αυτό βέβαια συνέβη διότι οι έρευνες δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί. Τώρα όμως ολοκληρώθηκαν και τα πορίσματά τους παραδόθηκαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο, αλλά όχι και στον Τύπο. Εκπρόσωποι της OLAF αρνήθηκαν να μιλήσουν για το θέμα. Ο Βέλγος ευρωβουλευτής δήλωσε πως θα έχει τις επόμενες ημέρες το πόρισμα στα χέρια του, αυτό που γνωρίζει όμως σίγουρα είναι πως εκτός από τη λήψη διοικητικών μέτρων, με το ζήτημα θα ασχοληθεί και η δικαιοσύνη. Το ζητούμενο όμως κατά τον κ. Staes είναι, εάν η υπόθεση αυτή αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση ή «πρόκειται για την κορυφή του παγόβουνου, για μια συνηθισμένη πρακτική των μελών και των υπαλλήλων του Ελεγκτικού Συνεδρίου».