Σύριζα

σε εθνικά ζητήματα

«Είπατε τω βασιλεί χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνιν, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ». (*)

     To 1985, ως απεσταλμένος του Α΄ Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, κάλυπτα  - μαζί με συναδέλφους από όλα τα Μέσα- το ταξίδι του πρόεδρου Κωνσταντίνου Καραμανλή, (ήταν και το τελευταίο του στο Εξωτερικό), στην Ρουμανία.
 Ένα από τα βράδια της παραμονής μας στο Βουκουρέστι, ο αξέχαστος φίλος και συνάδελφος Αντώνης Καλαμαράς με πήρε μαζί του στην προεδρική σουίτα, για μια  συνάντηση με τον πολιτικό άνδρα τον οποίο ουδέποτε είχα ψηφίσει.
   Όπως διαβεβαίωσε τότε ο Αντώνης τον πρόεδρο η συζήτηση θα ήταν «off the record», έτσι ουδέποτε είχα την ευκαιρία να δημοσιεύσω την πλέον ενδιαφέρουσα πολιτική συνέντευξη που είχα πάρει.
Από εκείνη τη συνάντηση, το μόνο που έχω καταγράψει και θεωρώ σημαντικό να επαναφέρω αυτή τη στιγμή, ήταν η φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή:
   «Εκείνο που κρίνω μεγάλο μειονέκτημα, είναι ότι η κάθε κυβέρνηση - μηδέ των δικών μου εξαιρουμένων – θεωρεί υποχρέωσή της να κάνει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση».

  Η τόσο αληθινή αυτή φράση έχει μείνει εντυπωμένη στο μυαλό μου από τότε. Την ανασύρω όποτε σ΄ αυτή τη χώρα δημιουργείται αναταραχή στο χώρο της Εκπαίδευσης. Όπου λες και σπρώχνονται ποιο από τα κόμματα θα προκαλέσει μεγαλύτερο κακό, με τις πιο πρόχειρες αποφάσεις -χωρίς ίχνος προγραμματισμού- να λαμβάνονται σε κεφαλαιώδη από εθνικής άποψης ζητήματα.
  Αλλά ένα πράγμα που έχω καλά καταλάβει, είναι πως γίνονται απεγνωσμένες προσπάθειες  ώστε να ξεχάσουμε την Ιστορία. Τουλάχιστον όπως μας την δίδαξαν εκείνοι οι παλιοί δάσκαλοι.

  Την ιστορία που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε, την ξαναγράφουν
# Οι κυρίες  Ρεπούση και η Δραγώνα.
# Την διδάσκει και ο ΣΥΡΙΖΑ του Βύρωνα που διέθετε ως πριν λίγα χρόνια και ιστοσελίδα στα «Μακεντόνσκι». (Και για λόγους που ουδέποτε εξήγησαν την έσβησαν μια νύχτα).
# Αλήθεια, πότε θα μας πουν πια είναι η θέση του κόμματος της δεσπόζουσας αντιπολίτευσης για το «Μακεδονικό»; (Ας ρωτήσουν στα πρωινάδικα πχ τον κ. Α. Νταβανέλο όταν τον προσκαλέσουν και πάλι.
# Μας την διδάσκουν καθηγητές όπως ο άγνωστος στα Μέσα ως πριν λίγες ημέρες κ. Χριστόπουλος που θεωρεί τους μουσουλμάνους της Θράκης «αποκλειστικά Τούρκους».
  Έχοντας όμως οικογενειακούς δεσμούς στη …Βοσνία - Ερζεγοβίνη του 1996, όταν η σημερινή γενική γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, (σύζυγός του), επέλέγη (από ποιους;) να εργαστεί  για έξι μήνες, ως υπεύθυνη επικοινωνίας στο περιφερειακό γραφείο της αποστολής του Ο.Α.Σ.Ε. (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, www.osce.org) στην περιοχή.

Μας διδάσκουν όμως και ανθρώπινα δικαιώματα
# Όταν πχ συνεδριάζει στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ η «Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα»  και ο αντιπρόεδρος καθηγητής και υποψήφιος ευρωβουλευτής κόβει την ερώτηση , (όπως αναφέρει η «Ελευθεροτυπία»,  4-10-2013) επειδή κάποιος τόλμησε να ρωτήσει την κα Ρεπούση  (που ήταν παρούσα) αν «γνωρίζει πόσο συνέβαλε κι η ίδια στην άνοδο της Χρυσής Αυγής με τα ανήκουστα ιστορικά αποφθέγματά της, (που η Χ.Α. εκμεταλλεύθηκε), όπως «συνωστισμός στη Σμύρνη» και «γλίστρημα" στον Ζάλογγο;».

  Το αποτέλεσμα με όλα τούτα είναι να βγαίνει από τα ρούχα του ο διευθυντής του «Κόκκινου» Κώστας Αρβανίτης αναφορικά με τον χειρισμό στη  υπόθεση της

Σαμπιχά Σουλεϊμάν

που κόπηκε, από το «τουρκικό πρακτορείο- προξενείο».
  Για να σκάσει μύτη από το πουθενά κάποιος Ξυνίδης, χρεώνοντας  την πρώτη επιλογή του Σύριζα σε αμερικάνικο δάκτυλο... 
Βιώνουμε άραγε κάτι σαν νέα Μιλούνα;

Αλλά η… ιστορία –δυστυχώς- συνεχίζεται
# Παρέβλεψαν οι κ.κ του ΣΥΡΙΖΑ πως ο Αχμέτ Καρά ήταν πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης»; Και ότι, ύστερα από δική του προσφυγή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ελλάδα καταδικάσθηκε και υποχρεώθηκε ν' αναγνωρίσει ως "τουρκικές" όλες τις μουσουλμανικές ενώσεις στη Θράκη;
 # Μας τη διδάσκουν οι Τρισέ, και αλΜούνια και οι οίκοι που χωνεύουν ακόμα τα ζεστά χρήματα των Ταμείων μας που έγιναν τοξικά ομόλογα και εξανεμίστηκαν.
# Η τρόικα μας καλεί να ξεχάσουμε ακόμα και τι μας δίδαξαν στο Πανεπιστήμιο οι Ζολώτας και Πεσματζόγλου. Εκείνα τα μαθήματα δημοκρατικής οικονομίας, επειδή τώρα εφαρμόζεται πάλι, η οικονομία μιας άλλης χούντας.
  Της χούντας των Τραπεζιτών, που επιβραβεύουν με παχυλά μπόνους από τον ιδρώτα μας, τα «χρυσά» τους καλόπαιδα που ανακαλύπτουν νέες μεθόδους να μας κλέβουν «νόμιμα».

    Αλλά ευτυχώς που είμαστε λαός με κοντή μνήμη
   Πόσοι θυμούνται πως ακόμα και στα σπίρτα του «Ελληνικού Μονοπωλείου» (ναι τότε ακόμα κατασκευάζαμε και σπίρτα) υπήρχε ταινία που θύμιζε ότι από τη δραχμούλα εκείνη εξοφλείται το προ εξηκονταετίας τότε δάνειο-πρόστιμο στους ξένους.
  Μονόδρομος η λιτότητα λοιπόν. Κι είχα την ελπίδα πως μόλις μπαίναμε στην ΕΟΚ «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια» όπως μας είχαν υποσχεθεί. Κι ότι  μόνον «οι κομμουνιστές θα μας παίρνανε τα σπίτια». Ή ότι υπάρχουν και μισθοί και συντάξεις τύπου Βουλγαρίας μόνο στη Ρουμανία…
  Πίστεψα ακόμα κι εκείνους που μας διαβεβαίωσαν πως δεν είμαστε πια Ψωροκώσταινα».
  Και πιο πολύ πίστεψα εκείνον που μας διαβεβαίωνε ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ.
  Μόνο που δεν μας είχε πει πως το τούνελ οδηγεί στο κέντρο της Γης. Και πως φως είναι η καυτή λάβα.

  Τρία θα γίνουν τα Ταμεία. Χωρίς κάποιος να πει πως αυτό αποτελεί δήμευση πόρων. Χωρίς να έχει καταδικαστεί ούτε ένας από εκείνους που καταλήστευαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεκαετίες ολόκληρες.
  Είπαμε η μνήμη μας είναι κοντή. Η ψήφος μας ελεγχόμενη από τους δημοσκόπους και η ενημέρωσή μας από τους βαρόνους των Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης.

   Καληνύχτα μας.

ΥΓ. Οι  μαινάδες της Ιστορία έβαλαν στο στόχαστρο και τον "Επιτάφειο" του Περικλή. Δύσμοιρε Θουκυδίδη τι σού 'μελε να πάθεις από τους διαγκωνιζόμενους για τον αφελληνισμό του Έθνους.

---
  (*) Χρησμός της Πυθίας στον Ιουλιανό τον Παραβάτη