«Η Ουγγαρία πρέπει να αποβληθεί από την ΕΕ, επειδή παραβιάζει βασικές αρχές. Όσοι αναγείρουν συρματοπλέγματα εναντίον των προσφύγων –όπως η Ουγγαρία- ή παραβιάζουν τις ελευθερίες του Τύπου και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης θα πρέπει να διαγράφονται είτε προσωρινά είτε μόνιμα από την ΕΕ»: Jean Asselborn, υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου σε συνέντευξή του στην γερμανική «Die Welt».
Η Γερμανία ανέλαβε να καθοδηγήσει
το μέλλον της ΕΕ
αλλά η κατάσταση της έχει ξεφύγει
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση διανύει έντονη περίοδο κρίσης που απαιτεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπισθεί. Ωστόσο όλα δείχνουν πως η προεκλογική περίοδος σε Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία, αναβάλλουν τις κρίσιμες αποφάσεις για μετά το Φθινόπωρο. Στο μεταξύ όμως, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις για την διαδικασία του Brexit.
Με σοβαρή οικονομική και πολιτική κρίση να καιροφυλακτούν, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχει προοπτική αντιμετώπισής τους, με γεωγραφικά και ηθικά σύνορα να αρχίζουν να ανεγείρονται και τον Τραμπ από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού να προβλέπει τη διάλυση της ΕΕ και τους «ευρωσκεπτικιστές» να πληθαίνουν, η Ευρώπη βρίσκεται σε αποφασιστικό σταυροδρόμι.
Όλα δείχνουν πως την ατμόσφαιρα αβεβαιότητας επιτείνουν εκείνες οι πολιτισμικές διαφορές που η κρίση φέρνει και πάλι στην επιφάνεια
Όταν μάλιστα το ΔΝΤ προβλέπει πως η αποχώρηση της Βρετανίας από την ομάδα των 28 θα σημάνει ανάπτυξη 1,5% - αυξημένη κατά 0,4% από τον προηγούμενο χρόνο.
Η πρώτη διάσκεψη κορυφής χωρίς τη Βρετανία, στη Μπρατισλάβα, πριν λίγες ημέρες, δεν κατέληξε σε ουσιαστικές αποφάσεις. Παρ΄ όλο που όλοι οι ηγέτες των χωρών-μελών υποστήριξαν «την ανάγκη από κοινού να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις», τις οποίες προσδιόρισαν:
# Οικονομική κρίση
# Μεταναστευτικό
# Τρομοκρατία.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους εναπομείναντες 27 πλέον, δεν αποτελούν οι μετανάστες ούτε η τρομοκρατία αλλά η παντελής έλλειψη ενός κοινού οράματος για το μέλλον της ΕΕ.
Ήδη ο ιταλικός Τύπος προβάλλει πως πολλοί είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται επισημαίνοντας ότι στην ιστορική περίοδο που ζούμε εκείνες που απολαμβάνουν «κυριαρχικά δικαιώματα» είναι μόνον οι πολυεθνικές εταιρίες.
Στην Ιταλία ολοένα αυξάνονται οι φωνές που καλούν ότι έχει έρθει πλέον η ώρα να διαπραγματευθούν καλύτερους όρους ξεπερνώντας την ασφυκτική πολιτική λιτότητας και την υπακοή προς το αφεντικό τη Γερμανία.
Η Ρώμη επιθυμεί να ξαναγίνει η «πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας» στα χρόνια που έρχονται με αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Ο ιταλικός Τύπος έχει ξεσπαθώσει πλέον καλώντας η χώρα «να παραμείνει σε Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν θα έχει καταστεί Τέταρτο Ράιχ».
Φωνές αντίδρασης έχουν αρχίσει και στην Αυστρία. Ο πρώην υποψήφιος για την αυστριακή προεδρία το 2016 και μέλος του κόμματος της Ελευθερίας ευρωσκεπτικιστής Norbert Hofer ,υποστηρίζει με δηλώσεις του στο Sputnik ότι η ΕΕ πρέπει να περικόψει τους φόρους και να περιορίσει την γραφειοκρατία προκειμένου να ξεπεράσει την οικονομική στασιμότητα.
«Η ευρωπαϊκή κρίση είναι πολύ βαθύτερη καθώς πολλά μέλη της ΕΕ έχουν τεράστια χρέη και υψηλά ποσοστά ανεργίας και οικονομίες πολλών χωρών-μελών είναι ασθενικές» είπε ο Χόφερ.
Η αυξανόμενη οικονομική ανισότητα απειλεί όμως και την παγκόσμια οικονομία με αποτέλεσμα να υπάρξουν έντονοι τριγμοί στην παγκοσμιότητα σύμφωνα με συμπεράσματα στην ετήσια αναφορά του (Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ) World Economic Forum - WEF.
Στα συμπεράσματα τονίζεται πως το μερίδιο του εισοδήματος για το 1% των πλουσιότερων πολιτών, αυξήθηκε πολύ περισσότερο σε ορισμένες από τις χώρες του δυτικού κόσμου όπως της Βρετανίας, των ΗΠΑ του Καναδά, της Ιρλανδίας και της Αυστρίας. Όχι όμως και της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιαπωνία ή της Σουηδίας. Αλλά αναφ΄περεται σε πλούσιους που έγιναν πλουσιότεροι.
Κι αυτό όμως, δημιουργεί κοινωνική πόλωση που αυξάνει την αντιπαράθεση ενισχύοντας τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα.
Εδώ εντάσσεται και η απειλή της δημιουργίας Ευρώπης «δύο ταχυτήτων».
Έτσι καθώς σε λίγο γιορτάζεται η 60ή επέτειος της δημιουργίας της «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» οι έξι χώρες Βέλγιο, Γαλλία, Ομοσπονδιακή Γερμανία (Δυτική τότε), Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία, μαζί μ΄εκείνες τις σκανδιναβικές χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ θα ανήκουν στην «πρώτη ταχύτητα», με τις υπόλοιπες να μένουν στο περιθώριο της «Νέας Ευρώπης».
Αυτό δημιουργεί ανησυχία και στην Πολωνία, παρ΄όλο που η Μέρκελ είπε πως εξακολουθεί να στηρίζει τον Ντόναλντ Τούσκ στην προεδράι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και για επόμενη θητεία. Κάτι που τελικά θα αποφασισθεί τον επόμενο μήνα.
Αν και φαίνεται πως υποψηφιότητα για τη θέση ενδιαφέρεται να θέσει και ο απερχόμενος πρόεδρος της Γαλλία Ολάντ.
Την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στην ΕΕ παραδέχεται ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ, η οποία δήλωσε με αοριστολογίες στην πρόσφατη διάσκεψη κορυφής στη Μπρατισλάβα: «Βρισκόμαστε σε κρίσιμη κατάσταση. Βρισκόμαστε στο σημείο που απαιτεί να δράσουμε για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα»
Το κύριο πρόβλημα στην ΕΕ δεν αποτελούν οι πρόσφυγες ούτε η τρομοκρατία , αλλά η «έλλειψη οράματος για το μέλλον», όπως το έθεσε ο Vladimir Bruter, ειδικός στο Διεθνές Ινστιτούτο για Ανθρωπιστικές και Πολιτικές Μελέτες.
Σύμφωνα με τον ειδικό, τα λόγια της Μέρκελ «ήρθαν με καθυστέρηση δέκα χρόνων και η πολιτική της αντιμετωπίζει έντονη αντίδραση ακόμη και εντός της Γερμανίας».
Γεγονός όμως ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθειά κρίση αντιμετωπίζοντας πληθώρα προκλήσεων. Και όλα δείχνουν πως ουδείς επιθυμεί να καταρρεύσει η ΕΕ. Αλλά για αυτό απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση.
Οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να μάθουν επιτέλους αν οι πολιτικές ελίτ είναι ικανές να αποκαταστήσουν τον έλεγχο στα γεγονότα και τις διαδικασίες που τους έχουν ξεπεράσει και μερικές φορές τους τρομοκρατούν και αντιδρούν σπασμωδικά.
Ίσως αυτό συμβεί όταν οι Βρυξέλες χαλαρώσουν τον κυβερνητικό συγκεντρωτισμό και δώσουν περισσότερες εξουσίες στις εθνικές κυβερνήσεις.