Πολύπλοκα κουρδικά ερωτήματα

στην τουρκική πολιτική σκηνή 

Με πορτοκαλί οι πριοχές όπου κατοικούν Κούρδοι

  Νέα πρωτοβουλία έρχεται να προστεθεί στο περίπλοκο κουρδικό περιβάλλον στην Τουρκία.

 
Ως τώρα στην αναταραχή των Κούρδων της Τουρκίας  για ανεξαρτησία από την Άγκυρα,δεν είχαν αναμειχθεί δύο ακόμη κουρδικοί πολιτικοί σχηματισμοία: Το μαχητικό Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ) και το Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP).
Οι ηγέτες του HDP Demirtas και Yuksekdag που μαζί με άλλους 13 Κούρδους βουλευτές είναι φυλακισμένοι με την κατηγορία της «τρομοκρατίας» [Reuters] .
  Στην πολιτική σκηνή –αλλά στο περιθώριο πλέον της νομιμότητας – βρισκόταν και το φίλα προσκείμενο στους Κούρδους αλλά όχι αποκλειστικά κουρδικό ΗDP, που είχε κατορθώσει να ξεπεράσει το όριο του 10% και να εκπροσωπηθείς την τουρκική Εθνοσυνέλευση. Τώρα όμως η ηγετική ομάδα του όσο και πολλά από τα εκλεγμένα  στο Κοινοβούλιο μέλη του είναι φυλακισμένα περιμένοντας να δικαστούν με την κατηγορία των σχέσεών τους με το χαρακτηρισμένο -επίσημα- «παράνομο» ως «τρομοκρατικό» ΡΚΚ.
  Τις τελευταίες ημέρες ιστοσελίδες του μεσανατολικού χώρου αναφέρονται στην δημιουργία «νέων κουρδικών πολιτικών σχηματισμών» στην Τουρκία. Προσπάθεια που δημιουργεί προβληματισμούς στο ταραγμένο πολιτικό κλίμα που έχει ήδη δημιουργηθεί στην Τουρκία, με τις κινήσεις των κουρδικών οντοτήτων γειτονικών χωρών (Συρίας-Ιράκ)για ανεξαρτησία και δημιουργία κουρδικού κράτους.
  Όλα αυτά σε μια στιγμή που το BDP προσπαθεί να αποσπασθεί από τον τοπικό χαρακτήρα και να καταστεί κόμμα που θα διεκδικήσει ευρύτερη αναγνώριση στην τουρκική πολιτική σκηνή.
  Ανάμεσα στις άλλες κομματικές προσπάθειες εκπροσώπησης των Κούρδων, είναι ομάδες όπως η Κουρδική Δημοκρατική Πλατφόρμα, αλλά και η Πρωτοβουλία «Azadi» (Ελευθερία) και «Diyaloga Nu» (Νέος διάλογος). 
  Η εμφάνιση των νέων κουρδικών πολιτικών σχηματισμών, έχει συμπέσει με την ένταση στο διεθνές περιβάλλον της περιοχής. Σχολιαστές όμως, επιμένουν πως κύριος στόχος είναι να περιορισθεί η επιρροή του BDP που επιδιώκει να πάρει τη θέση του διωκόμενου πολιτικά από τον Ερντογάν, HDP.
  Η έντονη παρατηρούμενη  πολιτική δραστηριότητα στους Κούρδους της Τουρκίας, αποδίδεται στο γεγονός ότι οι διεθνείς εξελίξεις καθιστούν και την προσέγγιση του κουρδικού προβλήματος από την Άγκυρα με κάποιας μορφής φιλελευθεροποίηση, αναπόφευκτη.
  Ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, όταν διεκδίκησε την πρωθυπουργία, είχε ξεκινήσει την προεκλογική του εκστρατεία από το κατοικούμενο κυρίως από Κούρδους Ντιγιάρμπακιρ, στα ΝΑ της χώρας , έχοντας στο πλευρό του τον πρόεδρο της προσωρινής κυβέρνησης του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζάνι.
  Η κίνηση εκείνη είχε θεωρηθεί ως απόπειρα του Κόμματος της Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (AKP) να προσεταιρισθεί του Κούρδους που πρόσκεινται στον Μπαρζάνι.
   
Leyla Zana 
 
  Το ΑΚΡ εξακολουθεί να κερδίζει ψηφοφόρους από το Ντιγιάρμπακιρ, ώσπου έσκασε η βόμβα πως ο Μπαρζάνι σχεδιάζει να σχηματίσει κόμμα στην Τουρκία στο οποίο θα συμμετέχει η βουλευτίνα του BDP Leyla Zana, (που βρίσκεται πλέον σε ανοικτή διαφωνία με το κόμμα της) και   ο πρώην διοικητής του ΡΚΚ Nizamettin Tas.
Γεγονός είναι πως το Δημοκρατικό κόμμα Βόρειου Κουρδιστάν (KDP-Bakur), πολιτικός σχηματισμός που βαδίζει στα βήματα του Δημοκρατικού Κόμματος Κουρδιστάν (KDP), του Μπαρζάνι, (και με στενές σχέσεις μαζί του) επιδιώκει να νομιμοποιηθεί ως κόμμα εθνικής εμβέλειας και στην Τουρκία. Ωστόσο, όχι και τόσο νέα κίνηση.
Η ανάμειξη του Μπαρζάνι
  Ο συγγραφέας Fehim Isik, από τους πρωταγωνιστές στο κουρδικό κίνημα, σε συνέντευξή του στο Al-Monitor, πριν δύο χρόνια, είχε αποκαλύψει πως το KDP-Bakur επιδιώκει να νομιμοποιηθεί η νέα του ονομασία που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Κούρδοι» ή «Κουρδιστάν».
  Ήδη έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις για το ζήτημα με πολιτικούς του Ερμπίλ και Ντιγιάρμπακιρ. 
  Σε επισημάνσεις του στο Al-Monitor, ο πρόεδρος της Κουρδικής Δημοκρατικής Πλατφόρμας Σερτακ Μπουζάκ  υποστηρίζει πως το KDP-Bakur δημιουργήθηκε στα 1965 ως “Δημοκρατικό Κόμμα Τουρκικού Κουρδιστάν’’ και υιοθέτησε το τωρινό του όνομα αργότερα. Τη νομιμοποίησή του ως επίσημο κόμμα στην Τουρκία, έχει ληφθεί από το συνέδριο του 2013.
 Προς το παρόν,  ο σχηματισμός δραστηριοποιείται ως “Κουρδική Δημοκρατική Πλατφόρμα", ΜΗΝ έχοντας ως πρότυπο λειτουργίας  την ιδεολογική συντηρητική και εθνικιστική στάση- του Μπαρζάνι, με στόχο να προσελκύσει και αριστερούς, φιλελεύθερους όσο και συντηρητικούς. Σύνθημα του κόμματος θα είναι “Rebaz a Barzani”, (στο μονοπάτι του Barzani) με αναφορά τον πατέρα του σημερινού κούρδου ηγέτη του Ιράκ, Mullah Mustafa Barzani.
 Τώρα, κατά πόσον ο Μπαρζάνι είναι διατεθειμένος να αναμειχθεί στην τουρκική πολιτική σκηνή είναι ένα ερώτημα που απασχολεί τους παρατηρητές και πολιτικούς αναλυτές.
  Σύμφωνα με τον Ισίκ, «γνωρίζω πολύ καλά πως ο Μπαρζάνι ουδέποτε ανοικτά τους είπε να δημιουργήσουν κόμμα. Τους δείχνει συμπάθεια όπως και σε άλλους κουρδικούς σχηματισμούς. Αλλά να τους υποστηρίξει; Κι αν πάρουν 0,01% στις εκλογές; Αυτό θα παίξει πολύ αρνητικό ρόλο στο γόητρο του Μπαρζάνι».
  Η ώρα του ανεξάρτητου Κουρδιστάν  
Μασούντ Μπαρζάνι
 
 Τις τελευταίες εβδομάδες, αντιπροσωπείες αξιωματούχων του Ιρακινού Κουρδιστάν, έχουν επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και πρωτεύουσες ευρωπαϊκών χωρών, για να ενημερώσουν και ταυτόχρονα να καθησυχάσουν τους αδικαιολογήτως ανησυχούντες από την απόφαση της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα με το ερώτημα της ανεξαρτησίας.
  Το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί στις 25 Σεπτεμβρίου, καθώς θα συνεδριάζει η Γεννική Συνέλευση  των Ηνωμένων Εθνών. Όταν δηλαδή όλοι σχεδόν οι ηγέτες του κόσμου θα βρίσκονται μαζεμένοι, στην ίδια αίθουσα, στη Νέα Υόρκη. 
  Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα εκφωνήσει και την πρώτη ομιλία του ενώπιον του πιο σημαντικού ακροατηρίου, που θα αποτελείται από προέδρους, πρωθυπουργούς, και υπουργούς Εξωτερικών 200 και πλέον χωρών. Θα είναι και η πρώτη γενική συνέλευση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.
  Η απόφαση για το δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ, συζητήθηκε πριν ανακοινωθεί με τους Αμερικάνους και τους Ισραηλινούς, οι οποίοι δεν αποθάρρυναν αλλά συνέστησαν προσοχή. Κι αυτό επειδή θα μπορούσε το αποτέλεσμα να βάλει φωτιά στην περιοχή.
 Ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράκ, θα απωλέσει ένα «κομμάτι» του εδάφους του, το Ιράν και η Τουρκία θα αποκτήσουν ξαφνικά ένα «εχθρικό» κράτος-γείτονα. Η Δαμασκός από την άλλη, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αποτρέψει το «μοιραίο», διότι όταν τερματισθεί ο πόλεμος που έχει καταστρέψει τη χώρα, θα πρέπει να εξετάσει το ζήτημα της αυτονομίας και των Κούρδων της Συρίας.