11η Σεπτεμβρίου (styx.gr)

Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 11 Σεπτέμβριος 2017 14:10 | Γράφτηκε από τον/την Betinakis | Εκτύπωση

Αλγεινές αναμνήσεις

από την Μαύρη ημερομηνία

Τα περισσότερα υποταγμένα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης, θυμήθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου και την τραγωδία με τους Δίδυμους Πύργους.

Ουδένα –φυσικά – θυμήθηκε πως την 11η Σεπτεμβρίου 1973 καθοδηγούμενος από την CIA και τον καταζητούμενο Κίσιντζερ, ο Αουγκούστο Πινοτσέτ ανέτρεπε με πραξικόπημα και δολοφονούσε τον εκλεγμένο από το 1970 πρόεδρο της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ήταν το χειρότερο σενάριο για τους ιμπεριαλιστές της Ουάσιγκτον. Ένας μαρξιστής στην εξουσία, και μάλιστα εκλεγμένος. Ο αντικομμουνιστικός πύργος που επί τόσα χρόνια οικοδομούσαν έτριξε συνθέμελα. Ό,τι δεν κατόρθωσε να πετύχει το 1964 λόγω των αφόρητων παρεμβάσεων, ο Αλιέντε το πέτυχε το 1970 παρά την απέλπιδα προσπάθεια των ανθρώπων της CΙΑ. Ο συνασπισμός όμως με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έφερε την ανατροπή αιχμή του δόρατος τον περιβόητο στρατηγό Πινοτσέτ, τον Σεπτέμβριο του 1973.

Αλλά πριν πάμε στη Χιλή, ας ανατρέξουμε στο αρχείο της ιστοσελίδας styx.gr και να ανασύρουμε ένα απόσπασμα δημοσιεύματος του Σπύρου Κομίνη:

11η Σεπτεμβρίου 2006: Πέντε χρόνια μετά

"Κλείνουν 5 χρόνια από την κατάρρευση των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη και το χτύπημα στο Πεντάγωνο: τη βάρβαρη αυτή επίθεση, που ξύπνησε τη δημοκρατία και την ξεσήκωσε σε ένα διαρκή πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας.

Τώρα πια οι κυβερνήσεις όλων των χωρών ξέρουν τι έγινε. Οι μυστικές υπηρεσίες επίσης. Για τον πολίτη, όμως, για τον άγνωστο ψηφοφόρο, τα πράγματα είναι σκούρα.

Οι πολλοί και φτωχοί έχουν γίνει πιο φτωχοί, οι λίγοι και πλούσιοι έχουν γίνει πιο πλούσιοι και έχουν καβαλήσει περισσότερο το καλάμι. Οι δημοκρατικές ελευθερίες πετσοκόβονται συστηματικά σε όλο και περισσότερες χώρες. Τα μέσα δημοσιότητας γελοιοποιούνται με την αυτολογοκρισία που τους επιβάλλει η παγκόσμια χούντα της αγοράς. Και στο διαδίκτυο κονταροχτυπιούνται οι αποκαλύψεις με τα παραμύθια, οι αξιόπιστες πληροφορίες, με θεωρίες τύπου «Κώδικας Ντα Βίντσι». Η δύναμη του χρήματος και των όπλων έχει αυξηθεί μέσα σε 5 χρόνια. Και η ενοποίηση οικονομικής και πολιτικής εξουσίας με τις μυστικές υπηρεσίες προχωρεί ακάθεκτη".

Γράφαμε όμως στο styx.gr – λίγα χρόνια αργότερα, πολύ πριν την εισβολή στη Λιβύη και τον πόλεμο στη Συρία:

Ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, που κήρυξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι καθαρά εσωτερική τους υπόθεση.

Η εμπλοκή και των άλλων κρατών στο όνομα μιας «ιερής συμμαχίας», είναι αποτέλεσμα της άσκησης των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» των ΗΠΑ επί της Ατλαντικής Συμμαχίας καθώς και του εκβιαστικού διλήμματος «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι με τους αντιπάλους μας».

Έτσι ετοιμάζονται κάποιες νέες αμερικανικές επεμβάσεις, με συγκαλυμμένη και μη μορφή, εναντίον κυρίαρχων χωρών, με την πρόφαση ότι «υποθάλπουν την τρομοκρατία». Είναι όμως πλέον γνωστό ότι ο μηχανισμός της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής λαδώνεται όχι από την αφοσίωση σε κάποιου είδους ηθική αλλά από την αναγκαιότητα να εξυπηρετήσει κάποιους άλλους σκοπούς που περιληπτικά είναι:

α. Να γίνει ο κόσμος ασφαλέστερος για τις αμερικανικές επιχειρήσεις.

β. Να τηρηθούν οι οικονομικές υποχρεώσεις με τη μορφή αμυντικών συμβολαίων των πολεμικών βιομηχανιών, οι οποίες χρηματοδοτούν πλουσιοπάροχα την προεκλογική εκστρατεία μελών του Κογκρέσου.

γ. Να εμποδιστεί η ανάπτυξη κάποιας κοινωνίας που μπορεί να αποτελέσει εναλλακτικό παράδειγμα στο καπιταλιστικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης.

δ. Να εξαπλωθεί η πολιτική και οικονομική ηγεμονία των ΗΠΑ σε όσο ευρύτερη περιοχή είναι δυνατόν ώστε να παραμείνουν η «μεγάλη δύναμη».

Η πολιτική αυτή των ΗΠΑ εφαρμόζεται αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με κύριο επιχείρημα να καταπολεμηθεί η «διαβολική διεθνής κομμουνιστική συνωμοσία». Για να τηρήσουν τους λόγους αυτούς αλλά πάντοτε με κάποια άλλη πρόφαση, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν επεμβάσεις σε περισσότερα από 70 κράτη στην περίοδο μισού αιώνα.

Μαύρη Επέτειος

Από την στιγμή της εκλογής της το Σεπτέμβριο του 1970 η κυβέρνηση Νίξον ξεκίνησε μια συγκαλυμμένη εκστρατεία εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης της Χιλής, με πρωταγωνιστή τον Χένρυ Κίσιντζερ, τότε σύμβουλο εθνικής ασφάλειας του Νίξον, ο οποίος έλεγε: «Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παρατηρούμε αδρανώς μια χώρα να κατευθύνεται στον κομμουνισμό λόγω της ανευθυνότητας των ανθρώπων της».

Λίγες βδομάδες αργότερα ο τοποτηρητής των συνταγματικών διαδικασιών, στρατηγός Ρενέ Σνέιντερ, δολοφονήθηκε σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να εμποδισθεί η προώθηση του Αλιέντε στην εξουσία.

Για τα επόμενα τρία χρόνια οι υποστηριζόμενες από την CIA τρομοκρατικές ομάδες βομβάρδισαν και κατέστρεψαν εγκαταστάσεις των χιλιανών κρατικών σιδηροδρόμων, εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας και τις βασικές αρτηρίες εθνικών οδών για να δημιουργήσουν το χάος και να σταματήσουν τη χώρα να λειτουργεί. Ο στόχος ήταν «να υποχρεωθεί η χιλιανή οικονομία να βγάλει ουρλιαχτά» όπως είχ πει ο Νίξον. Οι αμερικανικές εταιρίες όπως ΙΤ&Τ συμμετείχαν επίσης στις προσπάθειες να αποσταθεροποιηθεί η χώρα.

Όταν ξεκίνησε η διαδικασία δικαστικής παραπομπής του Πινοτσέτ, τα στοιχεία της αμερικανικής συνενοχής στο πραξικόπημα και τα μέτρα καταστολής άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια, ιδιαίτερα για το ρόλο του Κίσιντζερ. Τα δικαστήρια της Χιλής προσπάθησαν να αναγκάσουν Κίσιντζερ να καταθέσει, αλλά δεν έδειξε πρόθεση συνεργασίας το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Τα γαλλικά δικαστήρια εξέδωσαν εντάλματα για να ανακριθεί ο Κίσιντζερ, που άρχισε να συνειδητοποιεί ότι απολαμβάνει της ίδιας αντιπάθειας με τον Πινοτσέτ και ότι τα περιθώρια της ατιμωρησίας στενεύουν.

Έτσι υποχρεώθηκε ο Κίσιντζερ να γράψει άρθρο στο περιοδικό Foreign Affairs (υπερασπιστή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής) αμφισβητώντας τη χρήση της αρχής της «παγκόσμιας αρμοδιότητας» των δικαστηρίων για να οδηγήσουν παραβάτες των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη δικαιοσύνη.

Το 2001, ο Χουάν Γκούσμαν, Χιλιανός δικαστής υπέβαλε στον Χένρυ Κίσιντζερ 30 ερωτήματα για τις σχέσεις του με τον στρατηγό Πινοτσέτ, στα οποία όμως δεν πήρε κάποια απάντηση.

Μετά την ανατροπή και το φόνο του προέδρου Αλιέντε, από τους πραξικοπηματίες του Πινοτσέτ, ο Κίσιντζερ είχε κάνει την περίφημη δήλωση περί δημοκρατίας: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να καθόμαστε και να παρακολουθούμε μια χώρα να οδηγείται στον κομμουνισμό λόγω της ανευθυνότητας που επέδειξαν οι πολίτες της». (Νιούζγουηκ)

Δικηγόροι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Χιλή και άλλες Νοτιοαμερικανικές χώρες έχουν ζητήσει δικαστική συνδρομή εναντίον του Κίσιντζερ για την ανάμειξή του στην οργάνωση της συγκαλυμμένης επιχείρησης «Κόνδορας» που όπως έχει δημοσιευθεί και στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν, «είχε στόχο να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση δεξιών στρατιωτικών δικτατοριών στην Αργεντινή, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, τη Χιλή την Παραγουάη και την Ουρουγουάη.

Στο πρόγραμμα πολιτικής καταπίεσης εντάσσονται οι απαγωγές , «εξαφανίσεις» και εκτελέσεις εκατοντάδων πολιτικών αντιπάλων της πολιτικής αυτής των κυβερνήσεων Νίξον και Φορντ, στις χώρες αυτές της Λατινικής Αμερικής.

ΥΓ. Ξεχασμένη θα περάσει και η αυριανή επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία, το 1980 με επικεφαλής τον στρατηγό Κενάν Εβρέν...

Media

Εφήμερα

11η Σεπτεμβρίου (styx.gr)