Συμπαγής ο επενδυτικός όμιλος

του Σπύρου Χατζάρα

    Ο κ. Καραμανλής έχασε σήμερα και τη δεύτερη ευκαιρία του.

   Μίλησε στο υπουργικό συμβούλιο, ακολουθώντας τις οδηγίες των πανικόβλητων και χρεοκοπημένων «υπερέμπιστων» , σαν αρχηγός μιας «συμπαγούς ομάδας» , επενδυτών, και όχι σαν επικεφαλής του ελληνικού λαού.

   Στις 72 ώρες που μεσολάβησαν από τη συνέντευξη του στη Θεσσαλονίκη, μέχρι τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, μάθαμε ότι υπήρχε γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του κράτους, για τις διεκδικήσεις του Εφρέμ, που έλεγε ότι είναι ανυπόστατες και ότι οι μοναχοί μπορούν να διεκδικήσουν μόνο την εκμετάλλευση της λίμνης.

   Αυτό, ο απασχολημένος με το κυβερνητικό έργο πρωθυπουργός δεν το πληροφορήθηκε. Δεν του το είπαν ίσως οι Υπερέμπιστοι. Επομένως έχει το ηθικό πλεονέκτημα.

   Διότι διαφορετικά, ο πρωθυπουργός που έχει δώσει όρκο να τηρεί το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους , θα έπρεπε να ζητήσει ο ίδιος από τη βουλή, τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την «θεία κομπίνα  του αιώνα» , και να ζητήσει αμέσως την παραίτηση των εμπλεκομένων υπουργών, που ζήτησαν και δεύτερη γνωμοδότηση, για να είναι τάχα σίγουροι, για να μην κάνουν καμία αμαρτία, αδικώντας  τον θεό.

   Καθήκον του πρωθυπουργού είναι να ρίξει φως ο ίδιος, στην επενδυτική συμμορία των λυμεώνων, που μεθόδευσαν την καταλήστευση του ελληνικού λαού, και όχι να κρύβεται πίσω από την δικαιοσύνη, την οποία εξαπάτησαν, αφού της απέκρυψαν την ύπαρξη της γνωμοδότησης του κ. Χειμωνά του 2004.

   Αυτή είναι η «πραγματική πολιτική». Όλα τα άλλα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.

   Σήμερα θυμήθηκαν και τον Λενινισμό, αφού ανακάλυψαν τα οφέλη της αυτοκριτικής.

  «Συνεχή αυτοκριτική» ζήτησε από τους υπουργούς του ο κ. πρωθυπουργός, ελπίζοντας ίσως σε παραιτήσεις λόγω της αυτοκριτικής. Ίσως και κάτι παραπάνω. Αφού ο παρ' ολίγον αυτόχηρ, δρασκέλισε το μπαλκόνι σε μια στιγμή αυτοκριτικής.

   «Ζητώ να είναι η έγνοια όλων σε ένα και μόνο ερώτημα. Τι παραπάνω να προσφέρουμε στον τόπο»,  είπε ο πρωθυπουργός

   Το λογικό ερώτημα  είναι επομένως αμείλικτο:

 Τι προσέφερε στον τόπο ο κ. Βουλγαράκης;

 Τι προσέφερε στον τόπο ο κ. Υπερέμπιστος;

   Το τι προσέφεραν έκαστος στην οικογένειά τους είναι γνωστό. Αλλά στον τόπο;

   Για το χριστιανικό μυστήριο της εξομολόγησης δεν είπε τίποτε. Άλλωστε η εξομολόγηση στον Εφρέμ δεν έφερε λύσεις άλλα προβλήματα, και οι εξομολογήσεις στην δικαιοσύνη θα είναι ίσως καταστροφικές.

    «Οι πολίτες μας επέλεξαν να οδηγήσουμε τη χώρα στους δρόμους της μεταρρύθμισης και της ανάπτυξης», είπε ο πρωθυπουργός.

    Φαίνεται ότι ακόμα δεν έχει καταλάβει την βασική του αποστολή. Την υπεράσπιση της χώρας. Του λαού και του δημόσιου συμφέροντος. Τα άλλα έπονται.

    «Ο κίνδυνος που φαινομενικά αναδεικνύεται για υποθέσεις, τη σοβαρότητα των οποίων ουδέποτε υποτίμησα, είναι υπαρκτός. Δεν εθελοτυφλούμε, αλλά και δεν θα γίνουν τροχοπέδη για τη συνέχιση του έργου μας» . Είπε ο κ. Καραμανλής δίνοντας εξηγήσεις για τη στάση του στη Θεσσαλονίκη.

     Ίσως να φαίνεται λογική η θέση του κ. Καραμανλή, ότι δεν θα θυσιάσει το έργο του για τα σκάνδαλα των υπουργών. Υπάρχει το γενικό και το ειδικό, για να θυμηθούμε και εμείς την υλιστική διαλεκτική αφού αυτός θυμήθηκε τον Λενινισμό.

   Τι είδους εκσυγχρονισμός θα γίνει με επιχειρηματίες υπουργούς; Αυτό είναι το όραμα του πρωθυπουργού;

   Αυτό είναι το όραμα της συμπαγούς επενδυτικής ομάδας.

   Επομένως η φράση του,  «δεν δέχομαι παρεκκλίσεις από το στόχο», μπορεί να έχει διπλή ανάγνωση . Ποιος είναι ο στόχος τελικά;

   Τα οικόπεδα που έφαγε  η άγια συμμορία θα επιστραφούν ή όχι στον ελληνικό λαό; Θα πάνε ή όχι φυλακή οι λυμεώνες; Αυτή είναι η πραγματική πολιτική.