Tου Κώστα Μπετινάκη

Τα χειρότερα έπονται.

Στη Γερμανία, όταν είχαν έρθει πρώτα να μαζέψουν τους κομμουνιστές, δεν είχα βγάλει άχνα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής. Ύστερα είχαν έρθει για τους Εβραίους, αλλά πάλι δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουνα Εβραίος. Ύστερα ήρθαν για τους συνδικαλιστές, αλλά πάλι  δεν μίλησα επειδή δεν ήμουνα συνδικαλιστής. Υστερα ήρθαν για τους Καθολικούς, και πάλι δεν μίλησα επειδή ήμουνα Προτεστάντης. Κατόπιν ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε απομείνει κανένας για να διαμαρτυρηθεί....       Martin Niemoeller.

Oποιαδήποτε αντικειμενική παρατήρηση των πολιτικών αλλαγών που έχουν πραγματοποιηθεί μετά τις επιθέσεις  της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα τραγικά γεγονότα εκείνης της μέρας αποτέλεσαν την απαρχή  για σημαντικές αλλαγές όχι μόνο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, αλλά και στην εσωτερική αμερικανική σκηνή.

Ούτε η έκρηξη του αμερικανικού μιλιταρισμού στο εξωτερικό, αλλά ούτε η επίθεση που δέχτηκαν οι ελευθερίες του Αμερικανού πολίτη μπορούν να δικαιολογηθούν από τα όσο τρομακτικά γεγονότα που συνέβησαν πριν ένα χρόνο, και οφείλονται σε μεγάλο μέρος σε ολιγωρία Αμερικανών αξιωματούχων.

Σε διάστημα ενός χρόνου η κυβερνώσα συντηρητική ελίτ  κατόρθωσε να καταφέρει δομικά πλήγματα  στα δημοκρατικά δικαιώματα για τα οποία οι αμερικανοί επαίρονταν  στην ιστορία τους. Επειδή δεν έχουμε απλώς ενίσχυση της αστυνομικής παρακολούθησης, αλλά διάλυση όλων εκείνων των συνταγματικών δομών που απέτρεπαν την τυραννία.

Ακόμα και ο αμερικανικός Τύπος, που αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα –πλην ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων- τις αλλαγές αυτές, δεν παρέλειψε να επισημάνει  με τίτλο «ο πόλεμος εναντίον των ελευθεριών των πολιτών»:

«θα πρέπει να πολεμήσουμε τους εχθρούς της ελευθερίας στο εξωτερικό δίχως να καταπατήσουμε τις ελευθερίες στο εσωτερικό» (New York Times 10-09-02).

Οι επιθέσεις εναντίον των δημοκρατικών δικαιωμάτων τον περασμένο χρόνο, δεν είναι λάθη που σημειώθηκαν εν θερμώ τις επόμενες στιγμές μετά την 11^η Σεπτεμβρίου. Είναι συστηματικά και αν ακολουθήσουμε τις προσταγές της κυβέρνησης Μπους –μόνιμα. Θα διατηρηθούν ακριβώς όσο καιρό  έχει εξαγγείλει πως θα κρατήσει ο –χωρίς τέλος- πόλεμος εναντίον της τρομορκατίας.

Η Αμερικανική Πατριωτική Πράξη, κατήργησε την απαγόρευση στις παρακολουθήσεις που είχε επιβάλει το Κογκρέσος το FBI, μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Γουότεργκέητ. Ετσι βρίσκονται πάλι στο στόχαστρο των ομοσπονδιακών υπηρεσιών όλοι οι επικριτές της αμερικανικής κυβέρνησης.

Η Πατριωτική Πράξη επεξέτεινε τις δυνάμεις της αστυνομίας εναντίον του πληθυσμού επιτρέποντας πλέον τις παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών επικοινωνιών και να αναζητείται το μητρώο μαθητών και  φοιτητών –κάτι που είχε καταργηθεί το 1974 επειδή έτσι αναζητούσε το FBI τους αντιπολεμικούς διαδηλωτές.

Τον Ιούνιο, ο υπουργός Δικαιοσύνης Ασκροφτ, αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση της Δικαστικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων «πόσοι Αμερικανοί πολίτες παρακολουθούνται με βάση την Πατριωτική Πράξη». Δεν απάντησε ακόμα στην ερώτηση, «πόσες φορές  το Υπουργείο Δικιαοσύνης αναζήτησε τα μητρώα αναγνωστών σε βιβλιοθήκες, ή τους τίτλους βιβλίων που αγοράστηκανα πό συγκεκριμένους πολίτες από βιβλιοπωλεία ή τις συνδρομές σε εφημερίδες και περιοδικά».

Τους πρώτους κιόλας μήνες μετά τις επιθέσεις εναντίον του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου και του αμερικανικού Πενταγώνου οι ομοσπονδιακές αρχές με συνοπτικές διαδικασίες –χωρίς να απαγγελθούν καν κατηγορίες ή να γίνει δίκη, αλλά με υποψίες και μόνον- απέλασαν περίπου 1.200 ξένους.

Χωρίς να παραλειφθεί το άγος των κρατούμενων κάτω από απάνθρωπες συνθήκες που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο στη βάση Γκουαντάναμο στη Κούβα.

Με βάση την αόριστη περιγραφή της τρομοκρατίας στην Πατριωτική Πράξη αρκεί ο «εκφοβισμός» (intimidating of government) της κυβέρνησης Μπους για να εξαπολύσει ο Άσκροφτ τους ομοσπονδιακούς και να οδηγηθεί ο υπαίτιος σε στρατιωτικό κελί επ’ αόριστον χωρίς το δικαίωμα δικηγόρου ή δίκης.

«Θα πρέπει να αποφύγουμε λάθη του παρελθόντος», υποστηρίζει το περιοδικό ΝΑΤΙΟΝ: «Μετά από τρομοκρατική επίθεση εναντίον της κατοικίας του υπουργού Δικαιοσύνης Μίτσελ Πάλμερ το 1919  το υπουργείο Δικαιοσύνης είχε απαντήσει συλλαμβάνοντας χιλιάδες μετανάστες τους περισσότερους από τους οποίους είχε απελάσει.-όχι επειδή είχε αποδειχθεί ότι είχαν σχέση με τη βομβιστική επίθεση, αλλά λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων.

Ολα όσα προβλέπει η Πατριωτική Πράξη, έχουν χρησιμοποιηθεί  στο παρελθόν, από τους υπερσυντηρητικούς εχθρούς των ελευθεριών των πολιτών.

Κάθε χρόνο, το Στέητ Ντηπάρτμεντ δημοσιεύει έκθεση που επικρίνει τις παραβιάσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διάφορες χώρες.

Περιμένω με αγωνία τι θα δημοσιεύσει για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων  στις ΗΠΑ...