Διαδώστε το στυξ με αυτό το banner στην διεύθυνση http://www.styx.gr/

 
ΤΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι φανερό, ότι το δίλημμα, που θέτει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης για το Κυπριακό ("λύση η διχοτόμηση") αν και πλαστό, εκφράζει έναν ρεαλισμό.
Η, ύστερα από 28 χρόνια, πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για διευθέτηση του προβλήματος, είναι η πρώτη και η τελευταία, αν το σχέδιο απορριφθεί. Ο ΟΗΕ και μόνον για λόγους γοήτρου δεν πρόκειται να εμπλακεί στην υπόθεση αυτή.
Μελετώντας το περιεχόμενο του σχεδίου Ανάν οδηγείται, βεβαίως, κάποιος στο συμπέρασμα, ότι το νέο κρατικό μόρφωμα δεν είναι ομοσπονδία, αλλά μία χαλαρή Συνομοσπονδία, στην οποία η κεντρική κυβέρνηση είναι αδύναμη έναντι των δύο "συστατικών μερών", που είναι τα υπο ίδρυση καντόνια.
Πρόκειται, λοιπόν για ένα σχέδιο, που διαλύει κάθε αυταπάτη περί επανένωσης της Μεγαλονήσου και περί διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ακόμη, οι προτεινόμενες περιοριστικές ρυθμίσεις για τις μεταξύ των δύο καντονίων μετακινήσεις, όπως και τα ζητήματα, που αφορούν την ιθαγένεια συνιστούν μείζονες παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο. Επίσης, τό σύστημα των εγγυήσεων, που είναι το ίδιο με αυτό των Συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, με δεδομένη την αδυναμία της προτεινόμενης κεντρικής διοίκησης, αναδεικνύει και πάλι τον απόλυτο "προστατευτικό" και κατα προέκταση παρεμβατικό ρόλο της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας σε περιπτώσεις ενδεχόμενων κρίσεων.
Πρέπει να το πουμε ωμά: Oι Eλληνοκύπριοι καλούνται να επιλέξουν, ή τον μερικό διαχωρισμό, που προτείνει ο Aνάν, ή την απόρριψη του σχεδίου και τον ολοσχερή διαχωρισμό. H απάντηση δεν είναι τόσο απλή όσο προσπαθούν να μας την παρουσιάσουν με τις κορώνες τους οι ένθεν κακείθεν προπαγανδιστές.

Λόγω του γεγονότος, ότι η λύση Aνάν δεν είναι λειτουργική και απέχει πολύ από το κοινοτικό κεκτημένο, ενδέχεται να παγιδεύσει τους Eλληνοκυπρίους σ’ έναν φαύλο κύκλο αδιεξόδων, τα οποία με τη σειρά τους ενδέχεται να οδηγήσουν σε κρίση με απρόβλεπτες επιπτώσεις. Eάν, μάλιστα, δεν μεσολαβούσε η ένταξη, το σχέδιο θα έπρεπε να απορριφθεί εξ αρχής.

H ένταξη, όμως, γεννά την ελπίδα ότι η δυναμική της ευρωπαϊκής ενοποίησης ίσως μπορέσει σταδιακά να ανατρέψει τους φραγμούς που θέτει το σχέδιο Aνάν και να αποσπάσει το τουρκοκυπριακό κρατίδιο από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Aγκυρας. Θεωρούμε, ότι αυτός ο εξαρχής αδιόρατος παράγοντας πρέπει να συνυπολογισθεί.
Οι δυναμικές, που θα αναπτυχθούν εντός της Ευρωπαικής Ενωσης πιθανόν να "διορθώσουν" τελικά το συνταχθέν από βρετανική μελάνη σχέδιο. Μία φόρμουλα, που προσπαθεί εκ πρώτης όψεως να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.

Εφόσον, λοιπόν, η δική μας πλευρά έχει ήδη λάβει την απόφαση να προσέλθει στη διαπραγμάτευση, ας θέσει ως ελάχιστο όρο για την τελική συγκατάθεσή της την αλλαγή τριών τουλάχιστον σημείων του σχεδίου:

- Να επιμηκυνθεί από τους 10 προτεινόμενους μήνες στο μέγιστο δυνατόν η θητεία του προέδρου της κεντρικής διοίκησης.
- Τα εδάφη, που θα επιστραφούν να περάσουν άμεσα σε ελληνοκυπριακή διοίκηση και όχι μετά τρία χρόνια.
- Να διορθωθεί η προτεινόμενη «συνοριακή» γραμμή. Να καταργηθούν οι δύο προς νότο τουρκοκυπριακές εδαφικές «γλώσσες» (νοτιοανατολικά της Λευκωσίας) και αφ’ ετέρου να επιστραφούν και ακτές.
- Τα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου να επιλέγονται από την Ευρωπαική Ενωση.
- Τέλος, να αυξηθούν οι ποσοστώσεις στις εσωτερικές μετακινήσεις στη βάσει των κοινοτικών δεδομένων περί ελεύθερης μετακίνησης στα κράτη - μέλη της Ευρωπαικής Ενωσης.

Ετσι, τουλάχιστον και με την προσδοκία, ότι η ένταξη θα "απελευθερώσει" μιά νέα δυναμική, η Αθήνα και η Λευκωσία θα μπορούν αργότερα να υποστηρίξουν, ότι κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, ώστε η προταθείσα από αυτές πρωτοβουλία του ΟΗΕ να έχει τα καύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Και να θέσουν στην άκρη και τη στείρα άρνηση του στρατιωτικού κατεστημένου της Αγκυρας, αλλά και τους γνωστούς θεατρινισμούς των εγχώριων εθνικιστών, οι οποίοι - σε αγαστή συνεργασία με κάποιους "αριστερούς μεγαλοτραπεζίτες Κύπριους - θέλουν να διατηρθεί και να παγιωθεί το σημερινό στάτους κβο στο νησί, αλλά απλά φοβούνται να το πουν ευθέως.

Subscribe in a reader Facebook page Follow me