Θάνατος  στους πατριώτες!

του Σπύρου Χατζάρα

Το σύνθημα γράφτηκε σ΄έναν τοίχο της Παντείου, πριν λίγες μέρες . «Θάνατος στους πατριώτες και τα Χιτλερικά καθάρματα». Το μήνυμα βρίσκεται ακόμα «κρεμασμένο» στον τοίχο.

  Σε έναν ακαδημαϊκό χώρο λοιπόν, όπου προστατεύεται πάνω απ' όλα, «η ελευθερία των ιδεών», κάποιο «δημοκρατικό» στρατοδικείο εξέδωσε «δημοκρατικό φετβά», για την εκτέλεση των Πατριωτών.

  Ταυτόχρονα, ο «δημοκρατική γλίτσα», (πέριξ του ροζ Πολτού), της Παντείου, που διοργάνωσε ημερίδα για το «Τσάμικο», εισέρχεται κάθε μέρα στο Πανεπιστήμιο, διαβάζει το σύνθημα, και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Στο βάθος φαίνεται ότι συμφωνούν.

  Η ελευθερία των ιδεών, είναι επομένως μονόδρομος. Επιτρέπονται, μόνον οι «ιδέες της παγκοσμιοποίησης. Ένας παγκόσμιος «λαός Μπένετον»,μια παγκόσμια κυβέρνηση, και πάνω απ΄όλους, μια παγκόσμια Τράπεζα των «Περιούσιων». Οι πατριώτες θα εκτελεστούν. Ολοκαύτωμα.

  Το μήνυμα, όπως και τα blogs, ήταν ανώνυμο. Μπορεί να το έγραψε ένας εθνικιστής σλαβομακεδόνας, ένας οπαδός της Μεγάλης Βουλγαρίας, ένα «ορφανό» της Τσαμουριάς, που ξέμεινε στην Πάντειο, ένας Τούρκος ή Αμερικανός πράκτορας, ή ένας νεαρός ηλίθιος. Δεν έχει σημασία.

  Σημασία έχει η έλλειψη αντίδρασης, και το περιεχόμενο. Ο «άγνωστος» επιγραφογράφος, έστειλε ένα διπλό μήνυμα, στα παιδιά που μπαίνουν κάθε ημέρα στην σχολή. Οι πατριώτες είναι Χιτλερικοί, και πρέπει να εκτελεστούν.

  Αναρωτήθηκα τι σχέση μπορεί να είχε ο Παύλος Μελάς ή ο Κολοκοτρώνης με τον Χίτλερ; Αλλά στον κόσμο της προπαγάνδας και της  CIVITAS, αυτά αποτελούν λεπτομέρειες. Οι πατριώτες είναι Χιτλερικοί, και πρέπει να εκτελεστούν.

  Ταυτόχρονα, στην Βουλή ο Πρωθυπουργός άνοιξε «νέους ορίζοντες» για τον «Νέο Πατριωτισμό» της  CIVITAS, με τον οποίο κέρδισε τις εκλογές, τον περασμένο Σεπτέμβριο, λέγοντας, (29-02-2008):
 «Πατριωτισμός δεν είναι τα εύκολα, τα ανέξοδα,  τα μεγάλα λόγια, που οδηγούν τελικά την Πατρίδα σε πιο δύσκολες θέσεις. Πατριωτισμός είναι να αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες που απαιτούν οι περιστάσεις για την προάσπιση των εθνικών δικαίων και συμφερόντων. Αυτό είναι το χρέος μας. Και στο χρέος αυτό ανταποκρινόμαστε με σύνεση, αλλά και τόλμη. Με ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικότητα.  Και, πάντως, με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης».

  Τώρα ξέρουμε ότι «(Νέος) Πατριωτισμός είναι να αναλαμβάνει κανείς με τόλμη  ψυχραιμία,  και αποφασιστικότητα τις ευθύνες που απαιτούν οι περιστάσεις».

  Ποιες περιστάσεις;
Από την διεθνή ειδησεογραφία, η «περίσταση», προσδιορίζεται από τις «πρωτοβουλίες» των Ηνωμένων Πολιτειών στο Κοσσυφοπέδιο, και την «ανάγκη» να επεκταθεί το ΝΑΤΟ στην πΓΔΜ.

  Ο συμβιβασμός που επιδιώκει, ο «νέο Πατριώτης» πρωθυπουργός, πρέπει, «να διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα ,να έχει θετικό αντίκτυπο στην περιφερειακή ασφάλεια, να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων, και να οδηγεί τελικά τη γειτονική χώρα στις ευρω-ατλαντικές φιλοδοξίες της».

  Επομένως, «πατριωτισμός είναι η εξυπηρέτηση με τόλμη ψυχραιμία, και αποφασιστικότητα των συμμαχικών συμφερόντων».
 
  Σύμφωνα με τις σύγχρονες  ιστορικές αντιλήψεις, ο Εφιάλτης και ο Νενέκος, ανέλαβαν με τόλμη ψυχραιμία, και αποφασιστικότητα «τις ευθύνες που απαιτούσαν οι περιστάσεις».

  Το έτερο «Πατριωτάκι», ο πράσινος Yorgos, σε κομματικό ακροατήριο τόνισε ότι «Η κυβέρνηση έχει εθνικό χρέος, να καταστήσει σαφές προς κάθε κατεύθυνση, ότι η Ελλάδα έκανε ήδη αρκετές υποχωρήσεις», εννοώντας προφανώς και τις δικές του υποχωρήσεις, όταν ήταν υπουργός έξωτερικών, και ζήτησε ,«Μία ονομασία, για όλες τις χρήσεις, σύνθετη, με γεωγραφικό προσδιορισμό».

  Επομένως, ο κ. Yorgos, αποδέχεται τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς, που είχε εισαγάγει η προπαγάνδα της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1925. Μακεδονία του Αιγαίου, Μακεδονία του Πιρίν, και Μακεδονία του Βαρδάρη. Το 1925 ,όποιος μιλούσε για Μακεδονία του Αιγαίου, στην Ελλάδα, τον έστελναν στο δικαστήριο για εσχάτη προδοσία.

  Ο κ. Yorgos τόνισε,« ότι η χώρα μας δεν χρειάζεται συλλαλητήρια, χρειάζεται σοβαρή εξωτερική πολιτική».
«Διολισθήσαμε, τόνισε ο κ. Yorgos ,λόγω αδράνειας, φόβου και έλλειψης στρατηγικής, στην επανα-βαλκανοποίηση της περιοχής. Τι σημαίνει βαλκανοποίηση; Σημαίνει απλά την υπονόμευση της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της περιοχής, για μια κοινή πορεία ανάπτυξης, δημοκρατίας, σεβασμού των μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και της καλής γειτονίας.

  Τι σήμαινε η σοβαρή και συντεταγμένη πορεία της περιοχής προς την Ευρώπη, την οποία εμείς προωθήσαμε; Σήμαινε την υιοθέτηση, από όλες τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές δυνάμεις της περιοχής, κοινών κανόνων και αξιών. Κανόνων και αξιών για την ηρεμία, την ειρήνη και τη δημοκρατία, για την προοπτική ενός βαλκανικού χώρου, που οραματίστηκαν οι λαοί μας από την εποχή ακόμη του Ρήγα Φεραίου. Ενός κοινού χώρου δημοκρατίας των λαών, αν όχι με κοινό Σύνταγμα, όπως το οραματιζόταν ο Ρήγας, τουλάχιστον με ένα κοινό πλαίσιο αρχών και αξιών».

  Ποιους λαούς άραγε εννοούσε ο κ. Παπανδρέου; Υπάρχει μακεδονικός λαός; Και όταν αναφέρεται στον Ρήγα, θέλει να μας πει ότι, όταν έλεγε στον Θούριο, «Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια, και αίμα των τυράννων, ρουφήστε σα θεριά», αναφερόταν στους «φίλους» από τά Σκόπια;

  Μα τότε, δεν υπήρχαν «σλαβομακεδόνες» ,αλλά  Βούλγαροι.

  Οι «Ανδρείοι Μακεδόνες» του Ρήγα είναι Ελληνες, όπως και οι «Σουλιώτες» ,οι «Αρβανίτες»,οι «Μανιάτες»,και οι Κρητικοί.

  Πιο εντυπωσιακή είναι η «Θέση» για έναν «κοινό χώρο δημοκρατίας των λαών».

  Ο κ. Yorgos συνεχίζει τα ψώνια του. Μετά, τον «Νέο πατριωτισμό», που ψώνισε στα πανέρια του  Μανχάταν, τώρα βρήκε, μαζί με τον Ανδρουλάκη και τον Κοτζιά, στα παλιατζίδικα, την Κομμουνιστική Διεθνή.

  Άντε με το καλό, να υποστηρίξουμε και την αυτοδιάθεση του «μακεδονικού λαού».

  Αλήθεια, ποτέ ζήτησε ο κ. Yorgos, τον «σεβασμό των μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Ελλήνων που ζουν στην πΓΔΜ; Μήπως ζήτησε την επιστροφή στις εστίες τους των Ελλήνων της Αμπχαζίας, από όπου τους έδιωξε ο Στάλιν, το 1949 ; Ή μήπως υποστήριξε, το αίτημα του ΝΑΤΟ, για επιστροφή των Γεωργιανών καταπατητών στα σπίτια των Ελλήνων;
 
  Ο κ. Yorgos, λόγω των ημερών, «ντύθηκε» Παπανδρέου, και δήλωσε ότι, «μονομερείς αναγνωρίσεις της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου, εκτός πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου, δηλαδή του ΟΗΕ, αποτελούν παράβαση της Διεθνούς Νομιμότητας και ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη».
 
  Αλήθεια, γιατί δεν υπέβαλε πρόταση στη βουλή για να απαγορεύσει στην κυβέρνηση να συμφωνήσει σιωπηρώς στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αποστολής;

  Τώρα, κάνει τον «τζάμπα μάγκα»,εκ των υστέρων, και κατόπιν του τετελεσμένου.

sxatzar1@otenet.gr