Go Home, Gringo -

όπως λέμε “Yankee Go Home” !

του

Κώστα Μπετινάκη

  Την 35^η επέτειο του αμερικανοκίνητου στρατιωτικού πραξικοπήματος που ανέτρεψε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, (11 Σεπτεμβρίου 1973), οι πρόεδροι της Βολιβίας και της Βενεζουέλα διέταξαν τους διαπιστευμένους  Αμερικανούς πρεσβευτές να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

  Βραζιλία και Αργεντινή ταυτόχρονα αποκήρυξαν τις βίαιες δραστηριότητες ομάδων της αντιπολίτευσης στην Βολιβία που είχαν αποτέλεσμα να κλείσουν αγωγοί φυσικού αερίου προς τις χώρες τους. Ο πρόεδρος της Βενεζουέλα Ούγκο Τσάβεζ προειδοποίησε πως ένα πραξικόπημα εναντίον του Ήβο Μοράλες στη Βολιβία, θα θεωρηθεί ως «πράσινο φως» για να ξεσπάσει ένοπλη εξέγερση στη χώρα αυτή.

  Δίνοντας λεπτομέρειες για το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα και στη χώρα του με την ανάμειξη απόστρατων αξιωματικών και στελεχών της αντιπολίτευσης, ο Τσάβεζ ανακοίνωσε την απέλαση του Αμερικανού πρεσβευτή και την ανάκληση του δικού του πρεσβευτή από την Ουάσιγκτον.

  Οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια εναντίον της Βενεζουέλα θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα να διακοπεί ο ανεφοδιασμός με πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα στις ΗΠΑ είπε ο Τσάβεζ που διευκρίνισε πως η απόφασή του για την απέλαση του Αμερικανού πρεσβευτή αποτέλεσε χειρονομία «ώστε να φανεί πως η Βολιβία δεν είναι μόνη».

  Η είδηση από μόνη της σημαίνει πως την 11^η Σεπτεμβρίου, επιμελώς κάποιοι θέλουν να ξεχαστεί η επέτειος του πραξικοπήματος στη Χιλή. Ενώ τεράστια δημοσιεύματα και ανακοινώσεις αναφέρονται στην 7^η επέτειο της «αμερικανικής τραγωδίας των δίδυμων πύργων», που αποτέλεσε την απαρχή για τον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας».

  Αλλά και εδώ τα πράγματα, εφτά χρόνια αργότερα, δεν λένε να ξεκαθαρίσουν. Την παραμονή της μαύρης επετείου για την επίθεση στους δίδυμους πύργους,  ρεπόρτερ ρώτησε την εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου Ντάνα Περίνο, «για τις συνεχιζόμενες προσπάθειες  της αμερικανικής κυβέρνησης να βρεθεί ο οργανωτής των επιθέσεων της 11/9 Οσάμα μπιν Λάντεν»:

Ερώτηση : «Μιλάτε συνεχώς για τους υπαρχηγούς του, ναι μπορεί να είναι σημαντικοί, αλλά ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν ο εγκέφαλος της 11/9…»

Περίνο: Όχι, ο Χαλίντ Σεΐχ Μοχάμεντ ήταν ο οργανωτής της 11/9, και βρίσκεται στη φυλακή».

Σα να μας λέει «αυτόν πιάσαμε, αυτός τώρα θα τα πληρώσει όλα».

  Υπάρχει στο διαδίκτυο, ένα βίντεο που ετοίμασε για το  ITV ο Τζον Πίλτζερ, που αξίζει να το δουν όλοι:

http://www.informationclearinghouse.info/article12555.htm

  Επειδή αυτές τις μέρες όλοι θυμήθηκαν πως ξεκίνησε η νέα φάση των αποικιοκρατικών πολέμων των ΗΠΑ (που ποτέ δεν είχαν σταματήσει), καλό είναι που μερικοί βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Τι απαντούν όμως στα βασανιστικά ερωτήματα της μεγάλης πλειοψηφίας της Κοινής Γνώμης τα εξαρτημένα από τους παχυλούς μισθούς των Μέσων του Συρμού; Είναι ένα παιχνίδι που θα πρέπει κάθε οικογενειάρχης να μάθει στ απαιδιά του να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές, αν θέλουν να καταλάβουν τις ειδήσεις που διαβάζουν στα περισσότερα φύλλα ή βλέπουν στην τηλεόραση. (Αν διαβάζουν κι αν βλέπουν ειδήσεις φυσικά).

  Ερώτημα πρώτο: «Τι θέλουμε στο Αφγανιστάν;»

  Απάντηση: «Για να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε στην ανασυγκρότηση της χώρας από τον εμφύλιο και τις καταστροφές» λέει ο Χιου Εντουαρντς, κύριος παρουσιαστής ειδήσεων του BBC. Μόνο που δεν λέει πως τις μεγαλύτερες καταστροφές στη χώρα προκάλεσαν όχι οι Ταλιμπάν, αλλά οι πολέμαρχοι που ενίσχυαν οι ΗΠΑ.

  Ερώτημα δεύτερο: «Γιατί βρισκόμαστε στο Ιράκ;»

  Απάντηση: «Για να εγκαταστήσουμε  δυτικού τύπου ανοικτή δημοκρατία» λέει ο Πολ Γουντ, που διετέλεσε αμυντικός ρεπόρτερ του BBC, αλλά και το αφεντικό του  η Έλεν Μπόαντεν, διευθύντρια των BBC NEWS. Κουβέντα όμως για τα όπλα «μαζικής καταστροφής», που ουδέποτε βρέθηκαν στο οπλοστάσιο του Σαντάμ Χουσεΐν, ούτε για την ντε φάκτο διαίρεση του Ιράκ στα τρία, τουλάχιστον κομμάτια.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά

  Ο απλός πολίτης όταν παραβιάζει το νόμο εγκληματεί. Το ίδιο όμως δεν σημβαίνει με τα εγκλήματα των αμερικανικών κυβερνήσεων.

Κι όμως, υπάρχουν δύο υπερδυνάμεις: Η μία είναι το καθεστώς στην Ουάσιγκτον και η άλλη είναι η Κοινή Γνώμη. Που προσπαθούν να ποδηγετήσουν τα λεγόμενα Μέσα του Συρμού. Καιρός είναι να διοχετευθούν σωστά οι πληροφορίες ώστε να μάθει ο κόσμος την αλήθεια.

 «Υπάρχουν άνθρωποι που απολαμβάνουν την ελευθερία τους. Για μας η καθημερινότητα είναι η ίδια: Αγωνία για το αύριο και λύπη για αυτούς που χάσαμε από τους βομβαρδισμούς». (Μια γυναίκα από το Αφγανιστάν).

  «Η πλειοψηφία των γυναικών δεν έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση, δεν έχει πρόσβαση σε νοσοκομεία και δεν έχει ευκαιρία για να αποκτήσει μια δουλειά».  Είπε η δρ. Σίμα Σαμάρ. Ο διορισμός της ως υπουργού στην κυβέρνηση της Καμπούλ είχε θεωρηθεί απόδειξη της ελευθερίας που είχε φτάσει στην χώρα μέσα από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς και τα στρατεύματα κατοχής. Σήμερα, κυκλοφορεί κάτω από την προστασία ένοπλων.

  Η απελευθέρωση της γυναίκας στο Αφγανιστάν αποτελεί ένα μύθο Μπορεί να μην κυκλοφορούν πολλές με μπούργκα στην Καμπούλ, αλλά στην επαρχία; Και είναι καθημερινό φαινόμενο οι μαζικοί βιασμοί γυναικών. Στα δυτικά στην πόλη Χεράτ, οι γυναίκες συλλαμβάνονται αν τις πιάσουν να οδηγούν αυτοκίνητο.

  Όλοι γνωρίζουμε τους Ταλιμπάν, αλλά κουβέντα δεν γίνεται για τους πολέμαρχους που υποστηρίζονται από τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής. Οι πολέμαρχοι είναι που αποκατέστησαν την καλλιέργεια της παπαρούνας, και είναι οι αποστολείς του μεγαλύτερου μέρους της ηρωίνης που σκοτώνει τα παιδιά μας στους δρόμους και τα εγκαταλειμμένα σπίτια στη  χώρα και στην Ευρώπη.

  Μας είπαν πως ήταν ένας ευγενικός πόλεμος εναντίον του διαβολικού.

Ποιος ευθύνεται για το ξέσπασμα της τρομαχτικής βίας, μεγαλύτερης από εκείνη των φανατικών της αλ- Καϊντα; Με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν τα θύματα της 11/9 σε μέρη μακρινά - από τη Λατινική Αμερική ως τη ΝΑ Ασία.

  Η απάντηση στα ερωτηματικά που έχουν προκύψει, βρίσκεται αποκλειστικά στους κόλπους των κυβερνώντων τις ΗΠΑ. Μιλούν για «κατακτήσεις» και για «πολέμους χωρίς τέλος». Και πως πρέπει να διαλέξουμε στρατόπεδο. Οι «καλοί» βρίσκονται πάντα από τη δική τους μεριά.

  Το Αφγανιστάν και το Ιράκ, είναι μόλις η αρχή στα σχέδια των νεοσυντηρητικών που αδιαφορούν για την δυσμενή παγκόσμια οικονομική κατάσταση και σχεδιάζουν νέους στόχους: Ιράν, Β. Κορέα και έπεται συνέχεια.

ΟΙ ΗΠΑ δεν μας έχουν συνηθίσει να κάνουν πόλεμο – μεταπολεμικά τουλάχιστον - εναντίον κάποιας ισχυρής χώρας.